สาวฮอตประจำเดือนนี้: "เหงียน อันห์: สาวที่ทรงพลัง พิชิตความท้าทายและค้นพบตัวเอง"
สวัสดีคุณ เหงียน อันห์ ก่อนอื่น ขอแนะนำตัวเองกับผู้อ่าน Mansion Sports Vietnam พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่คุณมั่นใจที่สุดและหวังว่าผู้คนจะรู้จักคุณ!
-
เหงียน อันห์ เพิ่งใช้เวลาที่น่าจดจำในปี 2023 กับสโมสรและทีมวอลเลย์บอลหญิงเวียดนาม จุดเด่นส่วนตัวของคุณคืออะไร?
การได้รับรางวัลทีมยอดเยี่ยมแห่งปีในงานประกาศรางวัล Victory Cup น่าจะเป็นไฮไลท์สำคัญสำหรับฉัน การได้รับรางวัลนี้ทั้งฉันและทีมงานได้รับการสนับสนุนจากแฟนบอลเป็นอย่างดี
นอกจากนี้ ยังเคยผ่านการแข่งขันทั้งในระดับสโมสรและทีมมาแล้ว 14 รายการ คว้าแชมป์สโมสรเอเชีย รวมถึงไปแข่งขันที่ประเทศฝรั่งเศสด้วย เป็นปีที่ยากลำบาก แต่ก็ประสบความสำเร็จมากมาย
-
อาชีพการงานของเหงียน อันห์ วัย 25 ปี ได้รับความสนใจจากหลายๆ คน แต่แน่นอนว่ามันเป็นการแลกเปลี่ยนผ่านความยากลําบากเสมอ
ในเดือนกรกฎาคม 2018 คือหลักชัยที่สำคัญและน่าจดจำสำหรับฉัน เป็นครั้งแรกที่ฉันถูกเรียกตัวติดทีมชาติ จริงๆ ก็ตื่นเต้น ตั้งใจ ทำงานเยอะ
บ่ายวันหนึ่งฉันโชคร้ายถูกกระจกบาดที่ข้อมือขวา เส้นเอ็นนิ้ว 3 เส้น เส้นเลือดใหญ่ที่มือแตก ตอนนั้นฉันเจ็บปวดมากและพังทลาย
ในการเล่นวอลเลย์บอล ขาและมือมีความสำคัญอย่างยิ่ง โดยเฉพาะกับตำแหน่งของฉันที่ต้องการความยืดหยุ่นและความคล่องตัวของข้อมือในการควบคุมบอล
ตอนนั้นรู้สึกเสียใจมากเพราะต้องพลาดโอกาสและการแข่งขันหลายอย่าง และสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดคือการหยุดอาชีพวอลเลย์บอล
มันเป็นช่วงเวลาที่เครียดและเหนื่อยมาก เมื่อฉันยอมรับการฟื้นตัวของการเคลื่อนไหวของนิ้วมือแต่ละข้าง บางครั้งก็คิดจะยอมแพ้ คุณรู้ไหม ความรู้สึกที่ไม่สามารถกินหรือใช้ชีวิตได้ ทำให้ฉันรู้สึกหมดหนทางและไร้ค่า
แต่ด้วยกำลังใจจากโค้ชและรุ่นพี่ ทำให้ฉันทำงานหนักทุกวันและเชื่อว่าฉันสามารถกลับมาลงสนามได้ ไม่ว่าจะอยู่ในตำแหน่งใดก็ตาม แม้จะเพิ่งกลับมาเล่นวอลเลย์บอลอีกครั้งก็ถือว่าเป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่ของฉัน
หลังจากพักฟื้นสุดขีดมานานกว่า 3 เดือน ฉันกลับมาสู่ตำแหน่งฟรีเอเย่นต์ ได้ความรู้สึกในการครองบอลคืนมา ก่อนจะค่อยๆ กลับมาสู่ตำแหน่งเดิม แม้ว่ามือจะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว แต่ก็อยากมีโอกาสกลับมาติดทีมชาติอยู่เสมอ
ดังนั้นฉันจึงทำงานหนักขึ้น ได้ดูเกมมากขึ้น และเข้าใจคำแนะนำของโค้ช เพื่อแสดงให้เห็นถึงความทุ่มเทให้กับทีมอย่างเต็มที่
โชคดีสำหรับฉันที่มีเพื่อนร่วมงานและครอบครัวอยู่เคียงข้างเสมอ ฉันแค่คิดเสมอว่าฉันยังเด็ก และโอกาสก็เปิดกว้าง และถ้าฉันยอมแพ้และยอมรับโชคชะตาของฉัน ฉันก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสอะไร ฉันใช้ความพยายามอย่างมากในการหาโอกาส
-
คุณเคยคิดบ้างไหมว่า ถ้าวันหนึ่งคุณไม่ใช่นักกีฬาแล้ว คุณจะทําอย่างไร
จริงๆ แล้วการเล่นวอลเลย์บอลยังเป็นแพสชันสำหรับฉันอยู่ ถ้าฉันไม่ได้เป็นนักกีฬา ฉันอาจจะอยู่ในวงการแฟชั่น หรือเป็น KOL/KOC ในวงการกีฬาและแฟชั่น เพื่อแบ่งปันและส่งต่อข้อมูลดีๆ ให้กับทุกคน
-
คุณเริ่มเล่นวอลเลย์บอลในโรงเรียนมัธยม มันเป็นยุคที่ “กบฏ” แต่สถานที่ฝึกซ้อมคือสโมสรวอลเลย์บอลหญิง Signal Corps Command ผู้คนมักคิดว่าสภาพแวดล้อมทางทหารที่นี่เลวร้ายและมีระเบียบวินัย สภาพแวดล้อมแบบนี้มีผลต่อบุคลิกภาพของคุณอย่างไร
ฉันเป็นทหาร สภาพแวดล้อมที่ผมได้รับการฝึกก็คือสภาพแวดล้อมทางทหาร ทราบว่า กองทัพบกมีข้อกำหนดในการฝึกเป็นของตัวเอง โดยต้องตื่นมากินข้าวและฝึกประมาณ 05.00 น. โดยมีกำหนดการที่แน่นอน ตั้งแต่นั้นมาฉันก็กลายเป็นคนที่มีวินัย มากขึ้น มั่นใจ และมีจิตวิญญาณนักสู้เสมอ
ซึ่งฉันคิดว่าเป็นเพียงมุมมองของเพื่อนๆ Gen Z ไม่กี่คนเท่านั้น นอกจากนี้ ยังมีคน Gen Z อีกหลายคนที่ยังคงมุ่งมั่นและทำผลงานได้ดีอย่างต่อเนื่อง ฉันไม่ได้เป็นตัวแทนของเสียงของ Gen Z แต่ฉันคิดว่า คุณต้องก้าวข้ามขีดจำกัดของตัวเองให้ได้ เมื่อก้าวข้ามขีดจำกัดแล้ว คุณจะเห็นโอกาสมากมายในชีวิต
