‘ลินดา วอห์น’ พริตตี้ ระดับตำนาน แห่งวงการมอเตอร์สปอร์ต

ตำนานเกี่ยวกับพริตตี้ และจุดเริ่มต้นเกี่ยวกับ พริตตี้ มักอ้างอิงถึงสาวสวยที่ทำหน้าที่เชิญถ้วยรางวัลให้ผู้ชนะ ว่ากันว่าริเริ่มมาจากการแข่งรถยนต์ในประเทศสหรัฐอเมริกา ที่เรียกกันว่า Trophy Girls ซึ่งเริ่มขึ้นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1930

โดยผู้ทำหน้าที่ดังกล่าว ที่ว่ากันว่าโด่งดังถึงขั้นเป็นระดับตำนาน ก็คือ ลินดา เฟย วอห์น หรือ ลินดา วอห์น (Linda Vaughn) ซึ่งมีชื่อเสียงโด่งดังช่วงปี ค.ศ. 1960 จนได้รับฉายาว่าเป็น ‘สุภาพสตรีอันดับหนึ่งของวงการมอเตอร์สปอร์ต’

 

ลินดา วอห์น เกิดในปี 1943 ได้รับการขนานนามว่าเป็น “Miss Queen of Speed at Atlanta International Raceway” เมื่อเธออายุได้เพียง 18 ปีเท่านั้น และได้รับรางวัลอื่น ๆ อีกมากมายนับแต่นั้นมา รวมถึงรางวัล Miss Hurst Golden Shifter อีกทั้ง ลินดา วอห์น ยังทำหน้าที่เป็นทูต และผู้สนับสนุนที่โดดเด่นของการแข่งรถยนต์อเมริกันรูปแบบต่าง ๆ มาหลายทศวรรษ

เมื่อพูดถึงความคลั่งไคล้ในความเร็วของเธอ จนถึงขั้นมีวลีเด็ด ออกมาจากปากของเธอ ว่า “ฉันแต่งงานกับการแข่งรถแล้วนะที่รัก!” ซึ่งเป็นวลีระดับตำนานของ ลินดา วอห์น

ความดังของ ลินดา วอห์น ไม่ใช่แค่ในฐานะ ผู้เชิญรางวัลหรือผู้ได้รับรางวัลต่าง ๆ ในงานแข่งรถเท่านั้น แต่ ลินดา วอห์น ยังเคยเข้าร่วมแสดงภาพยนตร์ เรื่อง The Gumball Rally ในปี 1976 และภาพยนตร์เรื่อง Stroker Ace ในปี 1983 ที่เป็นภาพยนตร์เกี่ยวกับการแข่งรถ

จนล่าสุด ชื่อของ ลินดา วอห์น ได้รับการบรรจุเข้าสู่หอเกียรติยศมอเตอร์สปอร์ต แห่งอเมริกาในปี 2019 และเธอได้รับการเสนอชื่อเข้าหอเกียรติยศรถสต็อกคาร์เวสต์โคสต์ในปี 2021 อีกด้วย

 

ไม่ว่า พริตตี้ จะมีจุดเริ่มต้นอย่างไร มีที่มาอย่างไร แต่ในเวลาต่อมา เราก็มักจะพบเห็นสาวสวยในสนามแข่งรถจนเป็นเรื่องปกติ ภายใต้ชื่อเรียก umbrella girls (เพราะทำหน้าที่กางร่มให้กับนักแข่ง), pit girls หรือ grid girls แต่ถ้าไปอยู่ในประเทศญี่ปุ่น ก็เรียกกันว่า race queen แต่พอมาเป็นที่เมืองไทย ก็กลายเป็นอาชีพ pretty นั่นเอง