อาลี ดาอี เริ่มเตะบอลก็ตอนอายุ 19 เพราะมัวตั้งใจเรียนวิศวะ 

ย้อนกลับในช่วงยุคต้นๆ ของยุค 90’s ชาติร่ำรวยอารยธรรมแห่งเปอร์เซียอย่าง อิหร่าน ไม่ได้เก่งกาจเรื่องฟุตบอลเหมือนในทุกวันนี้ พวกเขามีลีกฟุตบอลก็จริง แต่ก็เป็นแค่ลีกสมัครเล่นที่แทบจะหาข้อมูลอ้างอิงในอินเตอร์เน็ตไม่ได้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในยุคนั้น

นี่คือเหตุผลที่ทำให้ อาลี ดาอี ในวัยเด็ก ไม่ได้คิดอยากจะเป็นนักฟุตบอลจริงจังถึงขั้นหาเลี้ยงชีพ จึงหันไปเรียนหนังสือและดันเรียนเก่งไม่ธรรมดาจนถึงขั้นจบคณะวิศวกรรมศาสตร์ของ มหาวิทยาลัย ชารีฟ เลยทีเดียว 

แม้ฟุตบอลจะเป็นงานรอง แต่ ดาอี กลับทำได้ดีมาก เขาเล่นให้กับ Esteghlal Ardabil ทีมในบ้านเกิดตอนอายุ 19 ปี ถ้าเทียบกับนักฟุตบอลยุโรปก็ต้องบอกว่าเป็นการเริ่มต้นที่ช้ากว่านักกีฬาทั่วไปอย่างน้อยๆ 4-5 ปีเลยทีเดียว

“มันไม่เกี่ยวหรอกว่าจะเริ่มต้นเร็วหรือช้า แต่เรื่องอาชีพนักฟุตบอลของผมมันมีส่วนประกอบ 2 อย่าง หนึ่งคือประสงค์ของพระเจ้า และสองคือตัวของผมที่ทำงานหนักมาตลอดอาชีพการเล่น ผมไม่เคยสูญเสียความเชื่อมั่นของตัวเองเลยแม้แต่ครั้งเดียว” อาลี ดาอี กล่าวกับเว็บไซต์ของ FIFA 

ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม อาลี ดาอี กลับยิงประตูเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แบบไม่มีหยุด เขาขยับไปเล่นให้กับทีมที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งยิงถล่มทลายกับทั้ง เปอร์เซโปลิส และ อัล ซาดด์  ก่อนจะทำในสิ่งที่เขาบอกเสมอนั่นคือ “จงมั่นใจในตัวเอง” ด้วยการตอบรับข้อเสนอจาก อาร์เมเนีย บีเลเฟลด์ ในเยอรมัน 

สิ่งที่ ดาอี ทำอาจจะดูธรรมดามากในยุคนี้ แต่ย้อนกลับไปในช่วงปี 1997-98 นักเตะ เอเชีย โดยเฉพาะชาติฝั่งตะวันออกกลาง ไม่ได้สนอกสนใจการย้ายออกมาเล่นในยุโรปมากมายนัก ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุเรื่องความกลัวในการปรับตัวทางวัฒนธรรม และกลัวการได้รับโอกาสลงสนามที่จำกัดจำเขี่ย แต่ทั้งหมดนั้น ดาอี ไม่ได้รู้สึกกลัวเลยแม้แต่น้อย

“แม่เบ่งผมออกมาให้เป็นดาวยิง มันเป็นเรื่องของสัญชาตญาณ แต่คุณต้องนำมันไปต่อยอดเองด้วยการฝึกฝน และผมมันเป็นพวกไม่มีข้ออ้างกับตัวเอง ผมไม่สนสิ่งรอบข้างที่ดูน่าสนุกสนานยั่วยวน ผมเน้นไปที่การซ้อมตลอดมา มันคือส่วนหนึ่งในชีวิตและที่ผมทำแบบนั้นก็เพราะว่าผมรักฟุตบอล”