ฮวาง ซุน-ฮง สไตล์ เน้นบุกฆ่าให้ตาย ครั้งหนึ่งก็เคยอัด ช้างศึก มาแล้ว

เข้าสู้ช่วงสัปดาห์แห่ง ฟีฟ่า เดย์ ในช่วงเดือนมีนาคม 2024 แน่นอนว่าเกมที่อยู่ในความสนใจของแฟนบอลชาวไทยก็คงไม่พ้นศึก ฟุตบอลโลก 2026 รอบคัดเลือก โซนเอเชีย รอบสอง นัดที่ 3 กับ ทีมชาติเกาหลีใต้

นับเป็นเจอกันหนแรกในรอบ 8 ปีหลังเคยดวลเกมลับแข้งมาแล้วเมื่อปี 2016 ซึ่งตอนนั้น ไทย อยู่ในยุคของ “โค้ชซิโก้” เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง ส่วนทาง “โสมขาว” อยู่ภายใต้การคุมทีมของโค้ชชาวเยอรมัน อูลี่ สตีลิเก้ 

ถ้าวัดกันปอนด์ต่อปอนด์แน่นอนว่าเราเป็นรองกว่าในเรื่องของชื่อชั้น, ศักยภาพทีม และประสบการณ์ เพราะ เกาหลีใต้ ก็ได้ชื่อว่ายักษ์ใหญ่และชาติเบอร์ต้นๆ ของเอเชีย เหล่าขุนพลชุดนี้ก็มีถึง 8 คนที่ไปสร้างชื่อในยุโรป โดยเฉพาะ ซน ฮึง-มิน, ลี คัง-อิน, คิม มิน-แจ และ โช กยู-ซอง

ส่วน ไทยเรา มี 4 คนที่โลดแล่นค้าแข้งในต่างแดน ศุภณัฏฐ์ เหมือนตา กัล โอเอช ลูเว่น, สุภโชค สารชาติ คอนซาโดเล่ ซัปโปโร, นิโคลัส มิคเคลสัน กับ โอเดนเซ่ และ เอเลียส ดอเลาะ กับ บาหลี ยูไนเต็ด

ผลงานของ “ช้างศึก” ในทัวร์นาเมนต์ เอเชี่ยน คัพ 2023 ค่อนข้างเข้าตาเลยทีเดียวภายใต้การคุมทีมของ มาซาทะดะ อิชิอิ ซึ่งเป็นตัวจุดประกายความหวังใหม่ให้กับแฟนๆ แดนสยามเพื่อเป้าหมายในการลุ้นโควต้าไปเล่น ฟุตบอลโลก 2026

แต่สิ่งที่ต้องพะวงก็คือตอนนี้ เกาหลีใต้ ไม่ได้อยู่ในมือของ เจอร์เก้น คลินท์มันน์ อีกแล้ว แต่เป็น ฮวาง ซุน-ฮง คนที่เข้ามารับไม้ต่อ เรายังไม่เคยได้เห็นผลงานของเขากับการคุมทัพ “โสมขาว” ชุดใหญ่เลย เพราะว่านี่คือนัดแรก

ถึงจะมีสถานะเป็นแค่กุนซือขัดตาทัพแต่ขอบอกเลยว่าโปรไฟล์ไม่ธรรมดาเลย เขาคึอตำนานนักเตะของ เกาหลีใต้ เคยไปเล่นยุโรป เคยส่งบอลซุกก้นตาข่าย เยอรมัน ใน ฟุตบอลโลก ปี 1994 มาแล้ว และบนหน้าประวัติศาสตร์ก็เป็นถึงดาวซัลโวสูงสุดตลอดกาลอันดับ 2 ที่ 50 ประตูจากการลงเล่น 103 นัด

ผลงานในเส้นทางโค้ชก็เคยพาทีมเก่า โปฮัง สตีลเลอร์ส คว้าแชมป์ เค ลีก 1 และ โคเรียน เอฟเอ คัพ มาแล้ว และในปี 2016 ที่ ไทย เจอ เกาหลีใต้ นั่นก็คือปีที่เขาพา เอฟซี โซล เถลิงบัลลังก์แชมป์ลีกได้

ใน เอเชี่ยน เกมส์ ปี 2021 นี่ก็คือผู้ที่พา เกาหลีใต้ คว้าเหรียญทองมาครองได้สำเร็จ และหนึ่งในเส้นทางที่ผ่านมาก่อนจะคว้าแชมป์ก็คือการเจอกับ ทีมชาติไทย ในรอบแบ่งกลุ่ม และไล่ถล่มมาถึง 4-0 ตั้งแต่ครึ่งแรก เรียกได้ว่าเกมนั้น “โสมขาว” เหนือกว่าแบบหมดจดจริงๆ

พวกเขาทีมที่ถล่มประตูได้มากที่สุดทั้งทัวร์นาเมนต์ที่ 27 ประตู ซึ่งมากกว่า ญี่ปุ่น ถึง 9 ลูก หนึ่งในผู้เล่นที่ทำประตูได้มากที่สุดในปีนั้น จอง วู-ยัง นักเตะของ สตุ๊ตการ์ท ก็อยู่ในทีมชุดนี้ด้วย

ฮวาง ซุน-ฮง เป็นคนที่ค่อนข้างเฮี้ยบ มีอิทธิพลบารมีและทำบอลเกมบุกเป็นหลัก ว่ากันว่าจะรุกหนักกว่ายุคของ คลินท์มันน์ ในชนิดที่เดินหน้าฆ่าให้ตายแบบไร้ความปราณี ซึ่งแนวรุกแต่ละคนที่มีก็ค่อนข้างเอื้ออำนวยอยู่แล้วด้วยในศักยภาพฝีเท้า

ปีที่พา โปฮัง คว้าแชมป์ก็พาทีมระเบิดสกอร์ไปถึง 105 ประตูตลอดทั้งซีซั่น กับ เอฟซี โซล ปี 2016 ก็ไล่ถลุงคู่ต่อสู้รวมกันไปมากถึง 125 ประตู

แต่สิ่งที่เซอร์ไพรส์มากๆ ก็คือผู้เล่นชุดนี้ก็เหมือนผ่าตัดจากชุด เอเชี่ยน คัพ กว่าครึ่งทีม มีหน้าใหม่ๆ หลายคน ก็อาจจะเป็นการเติมความกระหายและใช้ความสดเข้ากดดันทำลายจังหวะ

อุปสรรคของ เกาหลีใต้ ก็อาจจะเป็นเรื่องของระยะเวลาในการเตรียมทีมและการทำความเข้าใจของนักเตะ ส่วนอุปสรรคของเราก็คือดีกรีที่เป็นรองกว่าทุกด้าน เดี๋ยวต้องมารอลุ้นว่าอีก 2 นัดหลังจากนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ?